Лаҷомҳои пармакунии пармакунии бисёрсоҳавӣ
Тавсифи Маҳсулот
Лаҷомҳои пармакунӣ яке аз ҷузъҳои ҷудонашавандаи саноати кӯҳӣ ва пармакунӣ мебошанд. Намудҳои зиёди пармакунӣ мавҷуданд. Шаклҳои маъмулӣ аз пармаҳои буриши карбиди, пармаҳои буриши карбиди, пармаҳои гилӣ, пармаҳои дандонҳои карбиди ва пармаҳои пармакунии салиббури карбиди иборатанд. Лаҷом пармакунии дандони дакикаи хӯлаи ва ғайра. Ҳар як намуди парма дар андозаҳои гуногуни диаметри берунӣ мавҷуд аст ва пармаҳоро мувофиқи шароити гуногуни геологӣ ва талаботи андозаи сӯрох интихоб кардан мумкин аст. Мо маҷмӯи мукаммали пармаҳои пармакунии тез воридшаванда ва майдакунии сангро барои ҳама намуди истифодаи пармакунӣ, аз ҷумла пармакунии сангҳо, чоҳҳои обӣ, конҳо, чоҳи кушод ва истихроҷи зеризаминӣ ва ғайра пешниҳод мекунем. Лати парма аз пӯлоди баландсифат сохта шудааст ва дорои нӯги аз карбиди волфрами баландсифат аст, ки воридшавии аълоро ҳангоми нигоҳ доштани таъсири тозакунӣ дар сатҳи парма таъмин мекунад, то мӯҳлати хидмат ва муқовимати таъсирро таъмин кунад.
Насбкунии маҳсулот
- Пармакунии мувофиқи сангро интихоб кунед:
Аввалан, як пармакунии сангиро интихоб кунед, ки ба намуди санг ва эҳтиёҷоти кор мувофиқ бошад. Сахтӣ ва зичии ҷинсҳои гуногун барои битҳои пармакунии сангҳо талаботи гуногун доранд. Илова бар ин, мувофиқи эҳтиёҷоти амалиёт, битҳои гуногуни пармакунии сангҳои шакл ва андозаҳои гуногун метавонанд барои қонеъ кардани ниёзҳои мушаххаси пармакунӣ, майдакунӣ ва дигар амалиётҳо интихоб карда шаванд.
- Тайёрӣ:
Пеш аз ба чо овардани корхои пармакунии чинсхо асбобу анчомхои зарурй, аз кабили фаршхои пармакунй, пармахои кухй, асбобхои пармакунй ва гайраро тайёр кардан, дар холати хуб будани ин тачхизотро таъмин кардан, азназаргузаронй ва нигохубини заруриро анчом додан лозим аст. Илова бар ин, барои кам кардани соиш ва фарсудашавии битҳои пармакунии сангҳо моеъи хунуккунӣ ё молиданро омода кардан лозим аст.
- Пармакунии сангиро дуруст насб кунед:
Ҳангоми насб кардани пармаҳои сангӣ, бодиққат асбоби мувофиқро интихоб кунед, то устуворӣ ва устувориро таъмин кунед. Лутфан ҳангоми насб онро бо эҳтиёт кор кунед, то аз бархӯрд ва осеб пешгирӣ кунед. Ҳамзамон, боварӣ ҳосил кунед, ки яхдон ё равғани молиданӣ пурра ба пармаи сангӣ барои кам кардани соиш ва фарсудашавӣ истифода мешавад. Пас аз он, ки парма фуҷур аст ё дар хатари афтодан маълум мешавад, парма бояд сари вақт иваз карда шавад ё аз нав насб карда шавад, то бехатарӣ ва самаранокии амалиётро нигоҳ дорад.
- Малакаҳои амалиётӣ ва чораҳои эҳтиётӣ:
Ҳангоми иҷрои амалиёти пармакунии санг, шумо бояд малакаҳои дурусти амалиётро аз худ кунед, ба монанди назорати суръати пармакунӣ, нигоҳ доштани мувозинат ва пешгирӣ кардани фишори аз ҳад зиёд. Дар айни замой ба фарсуда шудани пармахои кухй диккат дода, маснуоти хеле фарсударо дар сари вакт иваз кардан лозим аст.
- Нигоҳдорӣ:
Дар вакти истифода бурдани пармахои кухй фарсудашавй ва вайроншавй ногузир ба амал меояд. Аз ин рӯ, нигоҳубини мунтазам хеле муҳим аст. Фарсуда шудани пармахои кухиро мунтазам тафтиш карда, кисмхои хеле фарсударо дар сари вакт иваз кардан лозим аст. Дар баробари ин, барои дароз кардани мӯҳлати хидмати пармаҳои сангӣ, иҷрои расмиёти зарурии тозакунӣ ва молидан муҳим аст.
- Тадбирҳои бехатарӣ:
Ҳангоми истифодаи пармаҳои сангӣ, ба таври қатъӣ риоя кардани расмиёти бехатарии амалиётӣ барои таъмини бехатарӣ ва бидуни хатар муҳим аст. Операторон бояд таълими касбӣ гиранд ва бо дониш ва малакаҳои бехатарии амалиёти пармакунии сангҳо шинос бошанд. Ҳангоми кор, ҳамеша ба муҳити атроф ва бехатарии дигарон диққат диҳед, то садамаҳоро пешгирӣ кунед.
Афзалияти маҳсулот
Ҳамчун як таъминкунандаи касбии пармаҳои сангӣ, Hebei Jiufu ҳамеша аҳамияти сифат ва иҷрои пармаҳоро барои муштариён дарк мекард. Аз ин рӯ, мо ҳамеша пофишорӣ менамоем, ки мизоҷонро бо пармаҳои баландсифат ва баландсифат таъмин кунем, то ниёзҳои гуногуни онҳоро қонеъ созем.
1. Кафолати сифат:Jiufu ба таври қатъӣ пӯлоди баландсифатро ҳамчун ашёи хом интихоб мекунад, то қувват ва муқовимат ба фарсудашавии пармаҳоро таъмин кунад. Дар баробари ин, мо инчунин як раванди коркарди гармӣ дорем, то пармаро сахттар кунад.
2. Муҳлати хидматрасонии дароз:Барои ба даст овардани муқовимат ба фарсудашавӣ ва муқовимат ба зарба аз коркарди махсуси гармӣ гузаштааст, ки ба он имкон медиҳад, ки дар шароити мураккаб ва сахт кор кунад ва мӯҳлати хизмати дароз дошта бошад.
3. Қобилияти татбиқшаванда:Силсилаҳои гуногуни пармаҳои сангиро ба сангҳои сахтии гуногун татбиқ кардан мумкин аст ва хоҳ дар санги сахт ё хоки нарм одатан кор карда метавонанд.
4. Иҷрои устувор:Пармае, ки мо тарҳрезӣ кардем, устувории аъло нишон медиҳад ва пайдоиши шикастҳоро коҳиш медиҳад.
